Zijn we in Nederland op weg naar Marxistisch ondernemerschap?
TELEGRAAFCOLUMN Jerry Helmers (3 nov. 2020)
04 November 2020 - Categorie AlgemeenKlik HIER voor de originele versie op de site van De Telegraaf (Premium) * column van dinsdag 17 november 2020.
Bekijk ook het overzicht van alle Telegraafcolumns van Jerry Helmers.
Zijn we in Nederland op weg naar Marxistisch ondernemerschap?
door Jerry Helmers
Ondernemerschap is keuzes kunnen maken. Het was ooit de reden waarom ik me meldde bij de Kamer van Koophandel.
Het is dan ook een gotspe dat steeds meer politici het bedrijfsleven onder druk zetten met bemoeierige oproepen.
Daarmee overschrijden ze de rode lijn van de vrije keuze.
Nee, ik heb het hier nu even niet over Tweede Kamerlid Kees Verhoeven (D66) die een cancelachtige oproep deed naar de AKO en de Bruna om complotblad ’Gezond Verstand’ niet meer te verkopen. Iets met een ’moreel appèl’. Walgelijk.
De politiek behoort niet te gaan over het assortiment in de schappen. Dat past niet in een democratie.
In dit stukje heb ik het daarentegen wél over andere oproepen die ik op sociale media steeds vaker voorbij zie komen. Bijvoorbeeld tweets van lokale bestuurders die willen dat „supermarktketens die sinds de start van de coronacrisis miljoenen euro’s winst maken, zelf extra gul (moeten) helpen naast het faciliteren van acties uit de samenleving.” Bijvoorbeeld ten behoeve van de voedselbank. Natuurlijk gevolgd door: #SAMENtegencorona.
Haarlemmermeer
Wat ik hierboven citeer is een letterlijke uitspraak van het college van B&W uit de gemeente Haarlemmermeer. Ja, u leest het goed: ’mijn’ burgemeester en wethouders vinden dat supermarktondernemers hun ’miljoenenwinsten’ moeten afstaan aan de samenleving. Linkser, gevaarlijker, bemoeizuchtiger én marxistischer krijg je het niet anno 2020. Het is bizar, want juist de doorgaans ondernemersgezinde partijen als de VVD en CDA maken deel uit van dít college. Maar uniek is het niet: dergelijke oproepen zie je op meerdere plekken in het land.
Samenvattend: als je goed verdient, als je jouw risicodragende keuzes beloond ziet worden met een hogere omzet en groei, dan behoort er een publieke solidariteitsheffing te worden ingesteld; een strafblad voor ondernemend gedrag. Ik kan als aardig verdienende zzp’er dus ook wel inpakken, althans… ik zal ook moeten storten, want een ondernemer mag de gemaakte winsten blijkbaar niet meer vrijelijk investeren in de eigen bedrijfsgroei. De vrije keuze wordt beperkt. En voor supermarkten wordt het helemaal een crime: er zal geen geld meer zijn voor de broodnodige innovatie. Alles-Moet-Naar-De-Voedselbank!
Vies
Het tekent de onderliggende activistische agenda van de politiek – in dit specifieke geval van de VVD, CDA, PvdA en een lokaal partijtje - om ondernemers op de knieën te dwingen en ze te willen uitmelken. Want, ’geld verdienen is vies’. Ondernemers móeten gewoon per definitie hun winsten delen met mensen die het minder hebben. Zeker in deze tijden waarin het gaat om #SAMENtegencorona. Het is echter die hashtag die me triggerde.
Want, in hoeverre zijn politici zélf bereid een deel van hun salaris af te staan?
In mijn gemeente verdient een wethouder maandelijks afgerond zo’n €8800. De burgemeester casht €11000 per maand. Dat zijn vorstelijke salarissen! Als we de zes wethouders en burgemeester nu eens vragen om elke maand 15% van hun eigen vorstelijke topsalaris te storten, solidair op de bankrekening van de (lokale) Voedselbank, dan weet ik zeker dat de medewerkers van de Voedselbank een gat in de lucht springen. Want… €115.000 per jaar! Wow!
Hulpprogramma’s
Met dát bedrag kun je veel gezinnen helpen. En je kunt er ongetwijfeld iets van een hulpprogramma mee opzetten om gezinnen terug op de rit te krijgen. Al schrijvende dit stukje proza, kom ik dan ook op een idee: ik wil – uit eigen vrije keuze – een bijdrage leveren. Als deze wethouders en burgemeester akkoord gaan met een maandelijkse donatie van 15% van hun salaris (Immers, #SAMENtegenCorona), dan sluit ik aan. Ik vul aan zodat we op een totaalbedrag van €125.000 komen.
Geweldig toch dat politici en ondernemers samen iets voor elkaar kunnen krijgen voor de samenleving?
Echter, ik vrees het ergste: op mijn (publieke) vraag wat deze politici en bestuurders zélf bijdragen vanuit hun vorstelijke salarissen, bleef het ijzig stil. Geen antwoord. Het is het ultieme bewijs van die onderliggende agenda: in Nederland zijn we op weg naar puur marxistisch ondernemerschap; ondernemers mogen bloeden. En, politici hebben het goed.
Jerry Helmers
(wie ben ik?) (Linkedin-profiel)
Bekijk ook het overzicht van alle Telegraafcolumns van Jerry Helmers.
Wil je reageren op deze column?
Stuur een berichtje!
Wil je de nieuwsbrief ontvangen (1x per maand) waarin de Telegraafcolumns zijn opgenomen?
Meld je meteen aan!
Sinds januari 2010 schrijft Jerry Helmers één keer in de twee weken een column voor de Financiële Telegraaf. Hij schrijft over ondernemerschap in Nederland, zowel persoonlijke eigen ondernemersverhalen als duiding van het ondernemersnieuws in Nederland. Vanaf juni 2020 staat deze column echter bij de Premium-artikelen op de site van de Telegraaf. Daarom voor die 'fans and friends' wordt de column van Jerry ook op deze site gepubliceerd.
Lees hier ons privacy statement.