Nee, beste startende ondernemers van Nederland: het gaat niet vanzelf!

Het blijft namelijk een dingetje in startend zzp-land: doorzettingsvermogen. En dat geldt ook voor de ultieme ondernemersvraag: heb je de bereidheid om pijn te willen voelen op weg naar groei en bloei?

Weinigen geven het juiste antwoord.

Menig starter gelooft bovendien nog naïef in de talloze managementboeken met de 15 To Do’s of de 7 Geheimen van succesvol ondernemerschap, terwijl ondernemen iets is waar je gewoon intrinsiek voor moet kiezen.

Dat vertelt menig managementboek wel, maar het écht voelen doe je pas als je het gaat ervaren.

Bijvoorbeeld, als de euro’s uitblijven, de omzet stagneert of zelfs niet van de grond komt.

Doorzettingsvermogen

Afgelopen zondag zag ik weer een uitstekend staaltje van ultiem en bewonderenswaardig doorzettingsvermogen. Ondanks de felle sneeuwstorm en de snerpende kou had ik me naar buiten gewaagd waarna ik – verderop in de straat – in gesprek raakte met de buren. Natuurlijk een babbeltje over het winterse weer.

Maar daar glibberde en gleed ineens de schoonmaakster op de fiets de straat in. Ook tot verrassing van de buren. Ze hadden haar door de extreme kou namelijk niet meer verwacht. Toch was ze daar, zoals altijd, één keer in de twee weken op zondag. Breed glimlachend. De sneeuwarmaggedon had haar niet van haar stuk gebracht. De schoonmaakster – ik vermoed dat ze oorspronkelijk uit Ghana komt – bleek 12 kilometer op de fiets te hebben getrotseerd om een paar uurtjes te kunnen soppen, te strijken, te wassen en te zuigen. En daarna terug naar huis.

Wow – dacht ik. Want, het was koud! IJzig koud! Het was ook spekglad.

De hele regio had die zondag sowieso al geen strooiwagen gezien. Heen en terug dus 24 kilometer op de fiets.

Waarschijnlijk om niet veel meer dan slechts € 50 te verdienen voor vier uurtjes buffelen in het huis van een ander. Maar ja, wat moet je? Als je hier (waarschijnlijk?) illegaal bent, als je geen cent te makken hebt en als je de euro’s keihard nodig hebt om eten te kunnen kopen voor je net zo illegale kinderen, dan verdien je toch ook wel wat bewondering.

Watjes

Geen enkele Nederlander zou namelijk (zonder winter-handschoenen!) zin hebben om dwars door de polder de tegenwind te trotseren om dan met bevroren wenkbrauwen en gevoelloze vingers andermans smerigheid op te ruimen. Daar zijn we met z’n allen hier te veel watjes voor. Maar ja, voor deze Ghanese is het letterlijk een kwestie van overleven: niet werken betekent géén inkomen. En, stel je toch eens voor dat deze winter lang aanhoudt. Dat kan ze zich niet veroorloven!

Nu pleit ik hier niet voor het toestaan van illegaliteit en uiteraard is het onacceptabel dat we blijkbaar mensen zwart betalen, maar tegelijkertijd zie je hier wel het ongekende voordeel van zwart werken. De pijn wordt namelijk gevoeld bij de zwartwerker als… er niet wordt gewerkt. Deze verlegt daardoor zijn of haar grenzen. Omdat het moet. En vaak niet anders kan. Maar ook omdat er geen makkelijke vangnetjes zijn.

Verzuchting

Het is dan ook elke keer weer een verzuchting als ik in die zaaltjes die naïeve bekkies zie, die zogenaamd op en top gemotiveerde starters, die dan goed in de war raken als ik ze confronteer met de werkelijke waarheid van ondernemerschap. Dat gestrekte been dus.

Goed, misschien kan ik in de Tone Of Voice temperen. Ik snap die organisatoren ook best wel. Echter, ik hou niet van pamperen. Maar ja, als men dat gestrekte been liever niet wil, dan moet ik dergelijke spreekbeurten in de toekomst misschien maar eens laten voor wat ze zijn. Sowieso heb ik nog wel een goed alternatief voor dit soort bijeenkomsten, zoals die Ghanese schoonmaakster, die háár verhaal dan in mijn plaats kan vertellen.

Alleen zij zal uiteindelijk dezelfde boodschap verkondigen: niets gaat vanzelf.

Als je euro’s wilt verdienen dan moet je er wat voor doen. Door weer en wind. Hoe koud het ook is. En, je moet vooral niet in tranen uitbarsten als het slechts een klein beetje tegenzit.

Jerry Helmers
(wie ben ik?) (Linkedin-profiel)
Bekijk ook het overzicht van alle Telegraafcolumns van Jerry Helmers.

Wil je reageren op deze column?
Stuur een berichtje!

Wil je de nieuwsbrief ontvangen (1x per maand) waarin de Telegraafcolumns zijn opgenomen?
Meld je meteen aan!

Sinds januari 2010 schrijft Jerry Helmers één keer in de twee weken een column voor de Financiële Telegraaf. Hij schrijft over ondernemerschap in Nederland, zowel persoonlijke eigen ondernemersverhalen als duiding van het ondernemersnieuws in Nederland. Vanaf juni 2020 staat deze column echter bij de Premium-artikelen op de site van de Telegraaf. Daarom voor die 'fans and friends' wordt de column van Jerry ook op deze site gepubliceerd.