Ook ondernemers hadden last van coronaïviteit

Ik weet het nog goed; in maart zat ik op die bewuste zondagavond te snacken langs de A13 toen het nieuws kwam. Om zes uur ’s avonds zou alle horeca sluiten. Ook ik werd weggestuurd uit de McDonald’s. Een beetje lacherig was het allemaal. De andere gasten gniffelden ook wat. Was het serieus? Het tekende de sfeer.

De gemiddelde Nederlander wilde zich best wel aan de aangekondigde beperkingen houden maar kon gewoonweg niet geloven dat ’corona’ een ernstige zaak was. Ook in de weken erna niet.

We formuleerden immers zelf wel wat ’noodzakelijke bezoeken’ waren. En, als we gewoon anderhalve meter afstand zouden houden en onze handen ’kapot wasten’: wat kon er dan misgaan tijdens het managementoverleg of de reguliere klant-leverancier afspraken?

Natuurlijk veranderde de dynamiek en ik geef toe dat het die eerste weken ook voor mij een persoonlijke zoektocht werd naar de ultieme modus. Maar écht geloven dat dit een langdurige kwestie zou worden? Nee, hooguit een paar weken.

Zo ben ik voorzitter van een debatclub in Amsterdam: vanaf maart werden ook daar vanzelfsprekend alle fysieke activiteiten van de agenda gehaald maar samen met enkele andere debatclubs maakten we wel meteen plannen om in september een gezamenlijk evenement te organiseren. Om te vieren dat Het Oude Normaal weer terug zou zijn. The Big Reset, was de werktitel.

Niets van dat alles

Diezelfde coronaïviteit had ik zelfs nog in oktober. Mijn bedrijf bestond 20 jaar en ik had een feestje gepland. Alles zou kunnen plaatsvinden binnen de dan geldende coronaregels. Alleen gooide een nieuwe persconferentie van Rutte roet in het eten. Zelfs toén dacht ik in al mijn Coronaïviteit nog dat we de bijeenkomst konden verplaatsen naar december.

Een psycholoog zou maar eens moeten analyseren of ik enerzijds slechte luistervaardigheden heb of stronteigenwijs ben of – anderzijds - dat de overheid er simpelweg niet in slaagde om de ernst van de situatie tot ons te laten doordringen. Het is waarschijnlijk een mix van beide factoren.

Natuurlijke weerstand

Het is echter wel een feit dat mensen geprogrammeerd zijn om op een bepaalde manier te denken. Een brein werkt in patronen. Inschattingen, gedachten – zowel bewust als onbewust – zijn een gevolg van vorming, ervaringen, conditionering en beïnvloeding uit het verleden. Bovendien ontwikkelen mensen een natuurlijke weerstand als ze in situaties komen die ze nooit eerder hebben meegemaakt. Het gevaar loert.

Nadenken is dan niet aan de orde. Onbekend maakt onbemind. Je ziet dat ook in de dagelijkse Twitterfitties: we begrijpen vanuit ons hart en onze eigen overtuigingen écht niet waarom een ander wezenlijk anders (lees: controversieel) denkt over kwesties. Iedereen is feitelijk geïndoctrineerd. Iedereen vindt zichzelf universeel.

Geleerde lessen

Precies dáár zit dan ook de geleerde lessen van 2020 voor ons allemaal. We werden namelijk in het afgelopen jaar allemaal geconfronteerd met een ongekende en ongrijpbare onwerkelijkheid. Echter, door de tijdsduur van de coronacrisis zijn we er echter wel langzaam aan gaan wennen: de actuele onwerkelijkheid hebben we intussen (weliswaar met tegenzin) geaccepteerd.

En dán hoef je geen psycholoog meer te zijn om te begrijpen dat ná acceptatie het verwerken en het echte vooruitkijken kunnen beginnen. We zijn immers opnieuw gevormd, geconditioneerd en beïnvloed. Daardoor zijn we per definitie minder naïef over corona en gelukkig weer méér innovatief en creatief. Vanuit ondernemerschap beredeneerd is dit dus goed nieuws voor de economie.

Gaat u daarom maar uit van het volgende: na een bitter 2020 volgt een beter 2021.

Jerry Helmers
(wie ben ik?) (Linkedin-profiel)
Bekijk ook het overzicht van alle Telegraafcolumns van Jerry Helmers.

Wil je reageren op deze column?
Stuur een berichtje!

Wil je de nieuwsbrief ontvangen (1x per maand) waarin de Telegraafcolumns zijn opgenomen?
Meld je meteen aan!

Sinds januari 2010 schrijft Jerry Helmers één keer in de twee weken een column voor de Financiële Telegraaf. Hij schrijft over ondernemerschap in Nederland, zowel persoonlijke eigen ondernemersverhalen als duiding van het ondernemersnieuws in Nederland. Vanaf juni 2020 staat deze column echter bij de Premium-artikelen op de site van de Telegraaf. Daarom voor die 'fans and friends' wordt de column van Jerry ook op deze site gepubliceerd.